Dag 105 en 106

De route ging van Negreira - Olveiroa 34 km. en van Olveiroa - Muxia 33 km
Totaal 2859 km
Het weer zaterdag zon 28 gr zondag zon en wind 26 gr
Zaterdagochtend vroeg uit de veren. Warme dag en lange etappe voor de boeg. Omdat het hier veel rustiger is zijn er maar enkele plaatsen die herbergen hebben dus moet ik de opgegeven etappe lengte volgen.
Het landschap is vrij grillig en veranderd nu. De bossen worden minder en er komt meer melkveehouderij voor. Ook zijn de mooie paden veranderd in wat stille asfalt wegen.
Wandel het grootste deel van de dag op met Bob en Wilma. Wat gezellig is op de lange etappe en het levert mooie gesprekken op.
Trouwens het was gisterenavond een goede avond voor het Nederlandse voetbal ik werd gefeliciteerd en vandaag ook nog meerdere malen. Ze namen het sportief op. Holland was beter vonden ze net als ik. Maar toen ik na de wedstrijd bij mijn herberg kwam was hij al een uur op slot. Ze sluiten namelijk allemaal altijd om 22.00 uur. In mijn enthousiasme had ik daar niet aan gedacht. Dus daar stond ik dan, maar er kwam al gauw een man uit het duister die wist waar de sleutel lag dus ik kon naar binnen. Ik stil de slaapzaal op, komen de nodige pelgrims naar mijn toe in half donker om te informeren naar de wedstrijd uitslag en het verloop.
Afijn in de middag heb ik een geschikte herberg gevonden en fris me op. Olveiroa is een gehucht met enkele herbergen een 3 bars/restaurants. Dus de aanwezige pelgrims komen bij elkaar onder het afdak van het terras onder het genot van een paar biertjes. Ze hebben dus allemaal 33 km gewandeld vandaag dus het zal vanavond gauw stil zijn op de slaapzaal.
Zo vaderdag, en vader is op stap, en gaat op tijd uit bed want de etappe is wat korter maar de temperatuur is vrij hoog.
Ik zit nu op het terras aan de Atlantische Oceaan. Ik schrijf even mijn verhaal van de dag.
Het is weer een heerlijke wandeldag geworden. Mooie paden, bossen, dorpjes en om 13.12 voegde het zicht op de Atlantisch Oceaan er wat extra's aan toe. Een mooie wat wilde zee dat is hier in dit gebied eigenlijk altijd. Van daar de naam voor dit gebied Costa del Morte.
Op het pad kom ik weinig pelgrims tegen de meeste gaan direct naar Finisterra vaak door tijd gebrek. Toch komen wel wat pelgrims uit Finisterra wandelen naar Muxia. Ik ga anders dus van Muxia naar Finisterra omdat dat het eigenlijke einde van de wereld is volgens de vertaling van de plaatsnaam Finisterra.
Ik zak van 450 meter naar 10 meter hoogte.
Hier in Muxia zij wat minder herbergen en toch wel wat aanbod van pelgrims, maar ben mooi op tijd om een onderbed te huren in de gemeentelijke herberg voor € 6.
Het is geen badplaats maar een vissers plaatsje met wat toerisme.
Op kerstavond afgelopen jaar is de Nosa Senora da Barca kerk door bliksem getroffen en afgebrand de muren en 2 kerktorens zijn gered. Het is een troosteloos gezicht het wapperende zijl erop.
Tijdens het wandelen wat ik deze laatste dagen doe loop ik graag nog wat alleen. Kan ik alles van mijn Camino nog wat overdenken en op een rijtje zetten. En ervaar dan wel dat het allemaal goed is verlopen.
De gezondheid is ook prima, heb wat last van kramp in mijn linker kuit, en mijn rechter dijbeen is wat "doof" Deze mankementen gaan over vermoed ik als ik de rugzak niet meer draag.
Hier zijn heel wat restaurantjes en het is een vissers plaats dus direct een visje denk ik zo.

Gr Leo